Bayramlar, güzeldir. Bayramlar, özeldir. Bayramlar, bizi birbirimize bağlayan görünmez halatlardır. Nedendir bilinmez ama kocaman insan oldum, hala bayramlarda içimde büyüyen bir sevgi olur. Bu sevgi bitmesin isterim.
Mustafa Kemal Atatürk’ün bize en büyük miraslarından birisidir Cumhuriyet Bayramı. İster küçük, ister büyük, ister genç, ister yaşlı, ister kadın, ister erkek olalım, Cumhuriyet bizim Cumhuriyetimizdir. Kenetlenerek bütün olunur. Bütün olarak sahip çıkılır. Din, dil, ırk, mezhep, cinsiyet fark etmeksizin kucaklamak gerekir bazen. Keskin dönüşler yapmadan, saygıyı ve en önemlisi empatiyi elden bırakmadan kucaklamak.
‘Ne diyor bu ya?’ diyor olabilirsin. Anladığını biliyorum. Bildiğini, çabaladığını, çaresiz hissettiğini ve belki de çok üzüldüğünü biliyorum. Ama Ulu Önder Mustafa Kemal Atatürk’ün de dediği gibi: ”Eğer ülkeni kurtaracak bir lider beklemekteysen, ben size hiçbir şey öğretmemişim demektir.”
29 Ekim Cumhuriyet Bayramı kurtuluşun başlangıcı oldu. Türkiye, yürüyeceği yolu önündeki ışık sayesinde yürüyebildi. Karanlığa maruz kalsa da alışmayı bildi. Pes etmeyi, çaresizliği diline düşürmeyi ve bittiğini kabullenmeyi değil; savaşmayı, düştüğü yerden kalkmayı, çıkar yol aramayı, hatta gerekirse feda etmeyi öğrendi. Çünkü; bunları yapmadan koruyamayacağı ve var olamayacağı öğretildi. Biz, yenilgilerimizle de kazandık.
Çaresiz kaldığını düşündüğünde, Türk olduğunu hatırla. Cumhuriyetin hangi yollardan geçerek var olduğunu, olmaz denilenin Ulu Önder tarafından nasıl oldurulduğunu hatırla. Bu vatanın bir evladı olarak düştüğün yerde kıvranmayı değil, ayağa kalkmayı hatırla.
Seçme ve seçilme hakkının verildiği, halkın söz sahibi olmaya başladığı, terazinin dengede durmasının sağlandığı bu önemli gün dışında çok önemli bir gün daha vardır ki o da 28 Ekim’dir. Atam’ın da dediği gibi:
”Efendiler! Yarın Cumhuriyeti ilan edeceğiz.”
Cumhuriyetimizin 99. Yılı kutlu ve ışık dolu olsun!
Aleyna Güntop
Anadolu Üniversitesi – Adalet
